Στις μέρες μας ο διπλός υαλοπίνακας (διπλά τζάμια) είναι ο προκαθορισμένος τύπος προς χρήση στα κουφώματα. Οι διπλοί ή τριπλοί υαλοπίνακες προσφέρουν αρκετά υψηλά επίπεδα θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Παρόλα αυτά μαζί με τα ευεργετικά χαρακτηριστικά τους έφεραν και ένα σημαντικό πρόβλημα, την εισχώρηση υγρασίας στο εσωτερικό τους. Το φαινόμενο αρχικά παρουσιάζεται με το σχηματισμό μικρών σταγονιδίων νερού στο εσωτερικό του διπλού ή τριπλού υαλοπίνακα, που μπορεί να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται περιοδικά ανάλογα με την θερμοκρασία και την υγρασία.
Όμως με την πάροδο του χρόνου και με την συνεχή επανάληψη του φαινομένου δημιουργούνται σημάδια από άλατα στο εσωτερικό του υαλοπίνακα που σιγά σιγά τον θολώνουν. Έτσι τελικά θα πρέπει να αντικατασταθεί. Εκτός από τις οπτικές ιδιότητες του τζαμιού αλλάζει κάπως και η θερμική αγωγιμότητα (αυξάνει) λόγω της αύξησης της υγρασίας στο εσωτερικό του υαλοπίνακα (όλες οι μετρήσεις για την θερμική αγωγιμότητα προϋποθέτουν τουλάχιστον ο αέρας στο διάκενο να είναι ξηρός).
Ο λόγος εμφάνισης του φαινομένου δεν είναι ένας, αλλά συνδυασμός διάφορων κακοτεχνιών, που βέβαια η καθεμία έχει διαφορετική βαρύτητα στην δημιουργία του φαινομένου. Παραθέτουμε τους κυριότερους:
- Έλλειψη πυριτικών αλάτων
- Έλλειψη ταινία σφράγισης
- Κακή συγκόλληση1 τζαμιών
- Λανθασμένο ή καθόλου τακάρισμα2 του υαλοπίνακα
Υπάρχει πιθανότητα η έλλειψη ενός από τους παραπάνω παράγοντες να μη δημιουργήσει το φαινόμενο, όμως αθροιστικά αν έχουμε συνδυασμό δύο ή και των τριών παραπάνω παραγόντων τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εμφανισθεί υγρασία στο διάκενο των υαλοπινάκων.
Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να δούμε τα στοιχεία που απαρτίζουν ένα διπλό υαλοπίνακα.
Τα πυριτικά άλατα που τοποθετούνται στο εσωτερικό του αποστάτη μειώνουν δραματικά την υγρασία του αέρα στο εσωτερικό των υαλοπινάκων. Η απορρόφηση της υγρασία γίνεται μέσα από τις οπές, που υπάρχουν στην εσωτερική πλευρά του αποστάτη.
Η ταινία σφράγισης δημιουργεί μεγάλη πρόσφυση μεταξύ τζαμιού και αποστάτη και βοηθά ουσιαστικά στην απομόνωση του εξωτερικού ατμοσφαιρικού αέρα από αυτόν που υπάρχει στο εσωτερικό των υαλοπινάκων. Επίσης συντελεί στην μείωση της θερμικής αγωγιμότητας του υαλοπίνακα, αφού πλέον τα τζάμια δεν έρχονται σε άμεση επαφή με τον αποστάτη.
Η κακή συγκόλληση ενός υαλοπίνακα μπορεί να οφείλετε σε κακής ποιότητας κόλα ή σε κακοτεχνία. Το αποτέλεσμα της αποκόλλησης φαίνεται στη κάτω δεξιά εικόνα, όπως φαίνεται το τζάμι είναι ελαφρά κολλημένο στις περιοχές με έντονο μαύρο χρώμα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του είναι αποκολλημένο.
Το λανθασμένο τακάρισμα ή το μη τακάρισμα των υαλοπινάκων θα οδηγήσει με την πάροδο του χρόνου στην ολίσθηση μεταξύ των τζαμιών που με την σειρά του θα μειώσει δραματικά την πρόσφυση μεταξύ αποστάτη και τζαμιού.
1. Η κόλλα που χρησιμοποιείται για την συγκόλληση του υαλοπίνακα αλλά πολλές φορές και για την δημιουργία της ταινίας σφράγισης είναι Polyisobutylene ή αλλιώς Butyl rubber και είναι θερμόκολλα. Επίσης υπάρχει η θειόκολλα που είναι κόλλα δυο συστατικών και η σιλικονούχες κόλλες.
2. Οι υαλοπίνακες τοποθετούνται επάνω σε τακάκια (πλαστικά ως συνήθως). Η διαδικασία αυτή λέγεται τακάρισμα του υαλοπίνακα. Οι λόγοι που γίνεται το τακάρισμα είναι (α) η μεταφορά του βάρους του υαλοπίνακα σε κατάλληλα σημεία έτσι ώστε να λειτουργεί σωστά το κούφωμα, (β) η δημιουργία μιας σωστή θέσης στην κάτω πλευρά, για να πατήσει ο υαλοπίνακας και να μην προκληθεί ολίσθηση των τζαμιών και (γ) η δημιουργία επίσης στην κάτω πλευρά, μιας μικρής απόστασης από το κούφωμα, που βοηθάει στην σωστή απορροή των υδάτων, που μπορεί να εισχωρήσουν μέσα στο κούφωμα. Τα νερά θα αποβληθούν από τις οπές απορροής.